کارت اعتباری

كارت هاي اعتباري

کارت اعتباری کارتی پلاستیکی است که روی آن نام مالک کارت و شماره آن به صورت برآمده قرار گرفته است، نوار مغناطیسی سیاه رنگی نیز دیده می‌‌شود که درون خود برخی اطلاعات مهم همچون هویت و آدرسهای دارنده کارت را ذخیره کرده است. سیستمهای مالی کامپیوتری مانند دستگاه‌های خود پرداز ATM از ا ین اطلاعات هنگام احراز هویت فرد به منظور برداشت پول استفاده می‌‌کنند. یک کارت اعتباری استاندارد شامل یک عدد ۱۶ رقمی نیز هست که حاوی اطلاعات مهمی درباره نوع کارت و بانک صادر کننده آن است، در ادامه درباره استانداردهای شماره گذاری آن بیشتر بحث می‌‌کنیم. این شمارهبرای هر کارت متفاوت است و برای شناسایی مالک کارت در هنگام مبادلات الکترونیکی استفاده می‌‌شود.

تاریخچه کارتهای هوشمند

استفاده از این نوع کارتها ذر آغاز برای انجام نقل و انتقال پول در دهه ۱۹۲۰ و در کشور آمریکا رواج یافت. در آن زمان برخی شرکتهای خصوصی مانند بعضی از هتلهای زنجیره‌ای و تعدادی از شرکتهای نفتی مشتریان خود را به استفاده از این کارتها برای سهولت در پرداخت تشویق می‌‌کردند. استفاده از این کارتها پس از جنگ جهانی دوم شدت گرفت. اولین کارت اعتباری از نوع امروزی آن یعنی کارتی که بتوان با استفاده از آن در طیف وسیعی از فروشگاه‌ها و کسب و کارها پول مبادله کرد،در ۱۹۵۰ توسط شرکت Diners club inc.معرفی شد و هنوز هم یکی از کارتهای اعتباری شناخته شده از این نوع به شمار می‌‌رود. مدتی بعد سیستم کارت اعتباری بانکی رواج یافت. این کارتها معمولا برای مبادلات تجارتی استفاده می‌‌شود و بانک نیز مبلغی را در دوره‌های مشخص دریافت می‌‌کند. به کمک برخی از این کارتها شما حتی می‌‌توانید بیش از موجودی فعلی حسابتان خرید کنید. اولین سیستم بانکی از این نوع در سال ۱۹۵۹ و از سوی Bank of America در کالفرنیا معرفی شد و Bank Americard نام داشت. در سال ۱۹۷۶ سیستم بانکی VISA به و جود آمد. ویزا امروزه یک کنسرسیوم بین المللی است که سیستم بانکی اغلب کشورهای دنیا در آن مشارکت دارند. چندی بعد نیز اتحادیه کارت بین بانکی Master card ایجاد شد. مسترکاتها مستقل از بانک هستند و برای خرید فروشها می‌‌تواند بسیا مفید باشد.

انواع کارت اعتباری

کارتهای اعتباری را اساسا” می‌‌توان به دو دسته کارتهای بانکی و غیر بانکی تقسیم کرد.

کارتهای اعتباری بانکی:کارتهای اعتباری بانکی مثل ویزا و مسترکارت از سیستم اعتباری بانکها استفاده می‌‌کنند
کارتهای اعتباری غیر بانکی:کارتهای غیر بانکی را شرکتها و موسسات دولتی و خصوصی به مقاصد مختلفی عرضه می‌‌کنند. آمریکن اکسپرس و دینر کلاب نمونه کارتهای اعتباری غیر بانکی هستند. همچنین در برخی از کشورها شرکتهای مخابرات و تلفن و یا شرکتهای توزیع کننده نفت،گاز و بنزین و نیز فروشگاه‌های زنجیره‌ای و باشگا ه‌های تفریحی اقدام به صدور کارت اعتباری می‌‌کنند.

بانکهای صادر کننده کارت و یا شرکتهای غیر بانکی معمولا” علاقه دارند که انواع کارتهای خود را بر حسب امتیازات متفاوتی که در اختیار صاحب آن قرار می‌‌دهد به گروه‌هایی با نام طلایی،نقره‌ای و از این قبیل تقسیم کنند. یک دسته دیگر از کارتهای بانکی مشابه آنچه که این روزها در کشور ما رایج است تنها به ارائه خدمات بانکی محدود از طریق باجه‌های خود پرداز اختصاص دارند و فاقد برخی از ویژگیهای مهم یک کارت اعتباری استاندارد هستند .کارتهای دیگری به نام Dwbit Card یا کارت بدهی وجود دارد که برخلاف کارت اعتباری که به دارنده آن اجازه خرج کردن بیشتر از موجودی مانده در حساب می‌‌دهد، فقط به اندازه موجودی مانده حساب مرتبط با آنها اعتبار دارند و پس از به پایان رسیدن اعتبار یا باید مجددا” شارژ شوند و یا از درجه اعتبار ساقط می‌‌شوند. همچنین بسیاری از کارتهای بدهی فاقد قابلیت استفاده در دستگاه‌های خود پردازATM هستند.

روش شمار گذاری کارتهای هوشمند

اطلاعاتی که همواره هر کارت اعتباری بانکی بین المللی ثبت می‌‌شود توسط کنسرسیوم مربوطه بانک اصلی صادر کننده،واسطه احتمالی صدور کارت،و نیز خود دارنده آن قابل دسترسی است. اما هنگامی که به یک معامله الکترونیکی از این طریق صورت می‌‌گیرد،فروشنده کالا یا خدمات تنها به اطلاعات ناچیزی از این مجموعه دسترسی دارد که آن نیز فقط برای انجام الکترونیکی معامله مورد نیاز است و در سیستمهای امن و استاندارد شبکه مبادلات الکترونیکی پول هرگز مشخصات کامل دارنده کارت در اختیار فروشنده قرار نمی‌گیرد. اگر یک کارت اعتباری یا بدهی از نوع ویزا و مسترکارت توسط یک بانک معتبر صادر شود،به احتمال زیاد دارنده آن کارت خواهد توانست از طریق شبکه اینترنت و با مراجعه به سایت بانک مربوطه،به حساب مرتبط با کارتش دسترسی پیدا کند و علاوه بر اطلاعات هویت و آدرس خود،سابقه گردش مالی حسابش را ببیند و از دیگر خدمات آنلاین بانک مذکور استفاده کند. همچنین صاحب کارت می‌‌تواند با مراجعه به یک یاز هزاران سایت فروشنده آنلاین کالا و خدمات در اینترنت،کالایی سفارش دهد. هنگام ثبت سفارش خرید،همان اطلاعاتی که در کارت اعتباری درج شده است از خریدار تقاضا می‌‌شود. اگرسایت مذکور قبلا یک گواهی معتبر از یکی از شرکتهای صادر کننده گواهی دیجیتال دریافت کرده باشد،به معنی آن است که این اطلاعات مستقیما” و از طریق یک پروتکل امن برای بانک صادر کننده کارت ارسال و صحت اطلاعات ارسال شده و میزان موجود حساب کارت کنترل و نتیجه آن به سایت فروشنده اطلاع داده می‌‌شود. هنگام ثبت سفارش دو آدرس توسط فروشنده از خریدار تقاضا می‌‌شود. اگر خریدار هنگام ثبت سفارش قصد داشته باشد کالا را به آدرس دیگری غیر از آدرس ثبت شده در کارت اعتباری خود بفرستد. آدرس دومی نیز ضروری است در غیر این صورت کالا به آدرس پیش فرض در کارت اعتباری ارسال می‌‌گردد. توجه به این نکته ضروری است،که برخی از سایتهای اینترنتی برای خریداران خود یک اشتراک ایجاد می‌‌کنند و نام خریدار آدرس ثبت شده در کارت اعتباری و شماره ۱۶ رقمی کارت را به همراه نوع آن مثلا مسترکارت روی بانک اطلاعاتی خود ثبت می‌‌کنند تا خریدار در مراجعه بعدی نیازمند پرکردن مجدد این مشخصات هنگام ثبت سفارش نباشد. دراین صورت باید خریدار اطمینان حاصل کند که اطلاعات کارت اعتباری او از سوی سایت فروشنده مورد سوء استفاده قرار نخواهد گرفت.